Zachęcamy do zapoznania się z informacjami dotyczącymi adaptacji dzieci w przedszkolu

Adaptacja w przedszkolu

Jak pomóc dziecku w adaptacji w przedszkolu?
Jak zminimalizować negatywne reakcje, unikając błędów w postępowaniu rodziców?

1. Nie przeciągaj pożegnania w szatni. Pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź, przekazując maluszka nauczycielowi.

2. Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu. Jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko załatwić.

3. Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz. Kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania, lecz raczej nagrody. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.

4. Kontroluj, co mówisz. Zamiast: „ Już możemy wracać do domu”, powiedz : „ Teraz możemy iść do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.

5. Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu – to powoduje niepotrzebny stres.

6. Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata lub inna osoba, która zna twoją pociechę.

7. Staraj się określać, kiedy przyjdziesz po dziecko, w miarę dokładnie. Nie mów więc: „Przyjdę, kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice kończą pracę. Lepiej powiedzieć: „Odbiorę Cię z przedszkola po podwieczorku/ po obiedzie”. Jest to dla dziecka dobra miara czasu, gdyż wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, by DOTRZYMYWAĆ SŁOWA!

8. Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że twoja pociecha płacze. Takie zachowania u dziecka rozpoczynającego dopiero funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym są zupełnie normalne! Kiedy jednak zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie, pozostawiając go w przedszkolu, będzie miało wrażenie, że dzieje się coś złego, a to spotęguje jego stres.

9. Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi do sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy i wielość zabawek. A życzliwa i uśmiechnięta Pani zawsze przytuli, weźmie na kolana i uspokoi, zajmując jego uwagę czymś miłym i pozytywnym.

10. Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, gdy ich świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony nauczyciela sprawia, że maluch odczuwa chaos, a to powoduje brak poczucia stabilności i bezpieczeństwa w nowym miejscu.

11. Wszystkie wątpliwości lub pytania kieruj do nauczyciela. To osoba, która spędza z dzieckiem większość dnia, więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie. Nauczycielka poinformuje na pewno jeśli z adaptacją  dziecko będzie miało trudności i zostaną zauważone jakieś niepokojące symptomy. Dziecko, widząc, że rodzice rozmawiają z nauczycielem, czuje się bezpieczne.

                                 Już w przedszkolu

Rady dla mamy i taty na pierwsze dni pobytu dziecka w przedszkolu

1. Przychylnie nastawiaj dziecko do przedszkola, pokazując jego dobre strony, jak możliwość zabaw nowymi zabawkami, poznanie nowych kolegów i koleżanek itp.
2. Poinformuj dziecko, że w przedszkolu będzie spędzało czas z innymi dziećmi, ale bez rodziców.
3. Zapewniaj dziecko, że po nie przyjdziesz. Odbieraj je w uzgodnionym czasie, np. po podwieczorku, po obiedzie. Jeśli możesz, w pierwszych dniach odbieraj je wcześniej.
4. Bądź stanowcza, dziecko powinno wiedzieć, że od wyprawy do przedszkola nie ma odwołania. Nie przedłużaj pożegnania z dzieckiem.
5. Pozwól na zabranie do przedszkola ulubionej zabawki, maskotki.
6.  Akceptuj płacz dziecka – to naturalna reakcja na nową sytuację. Pamiętaj, w poniedziałki jest najgorzej.
7. Przypominaj dziecku, że Panie są w przedszkolu po to, aby mu pomagać.
8. Rozmawiaj z dzieckiem o tym, jak spędziło czas w przedszkolu. Nie pytaj, czy płakało, to przypomina dziecku przykre chwile.
9. Zapewniaj dziecko, że jest kochane, poświęcaj mu w tym okresie więcej czasu.
10. Ubieraj dziecko wygodnie, łatwe do zakładania ubrania i buty. Przynieś  zapasowe ubrania (majteczki, rajstopy, bluzkę). Podpisz koniecznie piżamkę.
11. Informuj nauczycielkę o wszystkich problemach z dzieckiem (choroby, uczulenia, krytyczna sytuacja
    w rodzinie).
12. Dowiaduj się, jak przebiega adaptacja Twojego dziecka. Nauczycielki zawsze służą pomocą.

Co przeszkadza, a co pomaga w adaptacji?

CO PRZESZKADZA W ADAPTACJI ?
1. Okłamywanie dziecka. Nie oszukuj dziecka, że będziesz siedzieć w szatni.
2. Zadręczanie pytaniami o przedszkole. Nie zadawaj ciągle pytań o przedszkole.
3. Zaprzeczanie emocjom. Nie mów dziecku, że pójście do przedszkola to nic takiego.
4. Brak konsekwencji. Dziecko musi chodzić do przedszkola regularnie.
5. Porównywanie z innymi. Twoje dziecko jest absolutnie wyjątkowe.
6. Zawstydzanie. Nie ośmieszaj malca zdaniami typu : Taki duży chłopiec, a płacze. CO POMAGA W ADAPTACJI ?
1. Pozytywne nastawienie rodzica. Dziecko z uwagą obserwuje dorosłych.
2. Czułość i uwaga. Okazuj maluchowi dużo uwagi i zainteresowania.
3. Chwalenie i dostrzeganie drobnych sukcesów. Pochwal malca i powiedz, że jesteś dumny.
4. Kreatywność. Wspólnie szukajcie rozwiązań przedszkolnych trudności.
5. Współpraca z wychowawcą. Od początku staraj się nawiązać relacje z wychowawcą.
6. Czujna obserwacja. Adaptacja przedszkolna to radzenie sobie z kilkugodzinnym rozstaniem z rodzicami, nauczenie się współdziałania i życia w grupie.